Cel prezentowanej antologii jest podwójny. Ma ona, po  pierwsze, przedstawić w jednym miejscu najważniejsze dla  światowej refleksji teksty poświęcone oralności. Po wtóre –  odsłonić historię pewnej hipotezy badawczej sformułowanej  w XX wieku, która miała posłużyć odkryciu uniwersalnych  początków wszelkiej kultury.

Poszukiwania przedpiśmiennych form porozumienia  (trwające w kulturze europejskiej od zawsze, wkraczające zaś od  lat dwudziestych XX wieku w fazę bardzo intensywną) niemal  od początku należą zasadniczo do dwóch typów myślenia.  Jedno można nazwać ewolucyjnym, drugie – rozłącznym.  Ewolucyjne podejście do kultury ustnej zakłada, że  oralność zawiera w postaci zalążkowej podstawowe formy  późniejszej komunikacji. Koncepcja druga, rozłączna, mówi,  że kultura ustna i piśmienna są sobie przeciwne. A nawet, że  kultura piśmienna unicestwiła kulturę ustną.