Autorzy tej antologii chcieli ukazać czytelnikowi teksty wykraczające poza utrwalony krąg wyobrażeń o rosyjskiej refleksji filmoznawczej, a zarazem uzpełnić istniejące już polskie przekłady. Są tu wypowiedzi „szlachetnych dyletantów” (jak pisarz Andriej Bieły, poeta i malarz Maksimilian Wołoszyn, kompozytor Boris Asafjew czy malarz Kazimierz Malewicz), są podstawowe dla filmoznawstwa teksty formalistów (Szkłowskiego, Tynianowa, Eichenbauma), są też prace semiotyków kultury i sztuki – Wiaczesława Iwanowa, Michaiła Jampolskiego, Jurija Łotmana i Jurija Cywjana. Antologia to aksjologiczny punkt widzenia na temat rosyjskiej myśli filmowej z uwzględnieniem najważniejszych faz jej rozwoju.