> >Pisarze
  • Issuu

  • Czy to kolejna książka o Ryszardzie Kapuścińskim? Tylko do pewnego stopnia, gdyż Magdalena Horodecka rekonstruuje nie tyle obraz Kapuścińskiego-autora, ile Kapuścińskiego-narratora, potrafiącego w niezwykły sposób odtwarzać i przetwarzać zebrane świadectwa w nową formę.

  • Przedstawienie światopoglądu Strindberga, inspirowanego pismami Swedenborga, Linneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów.

  • Książka przedstawia mało znany, amerykański okres w życiu Leopolda Tyrmanda.

  • Twórczość Mickiewicza oglądana przez pryzmat wybranych fantazmatów.

  • (...) Goethe prześmiewca i satyryk, Goethe ironiczny i, co nie mniej ważne autoironiczny, Goethe ineditów i paralipomenów, frywolny, a niekiedy wręcz obsceniczny, cenzurowany, ale i usiłujący, choć z różnym powodzeniem cenzurować innych, Goethe odrzucający chrześcijaństwo, ale czyniący to „z powodu religii”, zafascynowany koncepcjami reinkarnacyjnymi i budujący własną eschatologię, zabobonny, ale i racjonalnie analizujący zabobon, Goethe niewolny od uprzedzeń antysemickich, ale i przyjaźniący się z Żydami. Takiego właśnie Goethego próbuje przybliżyć niniejsza książka.

  • William Blake (1757–1827) jest w kulturze europejskiej postacią wyjątkową i odosobnioną, wymykającą się jednoznacznym określeniom. Może najstosowniej byłoby powiedzieć słowami Czesława Miłosza, że jest to „świadomy następca biblijnych proroków”.

  • Zdolność do „ekstazy natchnionej”, do odczuwania i przeżywania
    partycypacji uczyniła zeń poetę.

  • Próba zrekonstruowania i usystematyzowania poglądów Gombrowicza na sztukę.

  • Obszerne, najistotniejsze fragmenty niedokończonego dzieła o Flaubercie, nad którym Sartre pracował przez ostatnie lata swego życia.

  • Jedna z najbardziej znaczących książek o twórczości Prousta, napisana przez wybitnego francuskiego filozofa.

  • Książka o miejscu malarstwa w twórczości Tadeusza Różewicza.

  • Krytycy spierają się, na ile obraz Geneta wyłaniający się z książki jest dziełem samego autora, a na ile jej bohatera. Innymi słowy: czy mamy tu do czynienia z Genetem, jakiego widział – lub chciał widzieć – Sartre, czy też raczej Sartre wiernie odwzorował taki wizerunek swojego bohatera, jaki uzyskał od samego Geneta.

  • Przebieg autoanalizy Słowackiego, który zwykł objaśniać swe literackie wybory samemu sobie, matce i czytelnikom.

  • Książka poświęcona filozofii twórczej egzystencji Józefa Czapskiego.

  • Książka w quasi-dziennikowej formie, odsłaniając znaczenia gestów Celana, poety-wygnańca, próbuje określić sens doświadczenia poetyckiego.

  • Na nowo zakreślony portret Bolesława Prusa – mistrza krótkiej formy prozatorskiej, otwartego na transcendencję.

  • Książka poświęcona młodzieńczej twórczości Gombrowicza: problemom płci, seksualizmu, tożsamości i języka.

  • Literacka twórczość awangardowego pisarza i filmowca na tle panoramy sztuki XX wieku.

  • Książka sytuująca utwory Mickiewicza w rozmaitych przestrzeniach: nocnej, kosmicznej, sielskiej.

  • Historycznoliteracki, filozofujący esej o śmierci osnuty na kanwie życia i pisarstwa Zygmunta Krasińskiego.

  • Teksty poświęcone Günterowi Grassowi, wybrane przez Marię Janion z okazji przyznania pisarzowi Nagrody Nobla.