Monografia dotyczy językoznawstwa kognitywnego i dyskursu. Dyskurs z definicji ma wymiar społeczny, natomiast gramatyka kognitywna opiera się na podejściu mentalistycznym. Problemem jest powiązanie kontekstu społecznego z rzeczywistością psychologiczną i te kwestie są poddane refleksji badawczej. Pierwszy rozdział zawiera zarys historii gramatyki kognitywnej za granicą i w Polsce. Drugi rozdział to próba zdefiniowania pojęcia analizy dyskursu. W trzecim, zasadniczym rozdziale książki opisany jest proces powstawania kognitywnej analizy dyskursu oraz dojrzała już wersja zaproponowana przez Langackera. Końcowym akordem monografii jest krytyka propozycji Langackera oraz szereg postulatów określających przyszłość kognitywnie ukierunkowanych badań nad problemami dyskursu.