Książka składa się z dwóch dopełniających się części. Pierwszą z nich jest historia oracji pogrzebowych (zarówno kazań – tekstów tworzonych przez duchownych, jak i mów pogrzebowych, których autorami były osoby świeckie) od antyku do końca XVII wieku. Jest to pierwsza w polskim literaturoznawstwie próba wyjaśnienia specyfiki oracji pogrzebowych i wpisania ich w tradycje szeroko rozumianej retoryki, a szczególnie dwóch jej odmian: oratorstwa okolicznościowego i homiletyki. Druga część książki to systematycznie uporządkowana bibliografia polskich drukowanych oracji pogrzebowych powstałych w XVII wieku. Zebrane druki – często unikatowe – zostały uporządkowane według kryterium wynikającego z przebiegu uroczystości pogrzebowych – na początku znalazły się wzory oracji pogrzebowych, dalej oracje na wyprowadzenie i przeniesienie ciała, potem oracje właściwe, oracje rocznicowe, oracje tłumaczone na język polski, a na końcu oracje ganiące.

Książka wyrasta z dwóch obszarów badawczych autora – retoryki i tanatologii – i jest adresowana zarówno do specjalistów z tych dwóch dziedzin, jak i do wszystkich, którzy interesują się szeroko rozumianą polską humanistyką.